سلام ! امیدوارم حالتون خوب باشه ؛ چون میخوایم کم کم برنامه نویسی واقعی رو شروع کنیم !
در دو پست قبلی ، مقدمه ای بر نحوه دانلود و اجرای پایتون و آشنایی با عملگرهای ریاضی پایتون رو شروع کردیم و تونستیم کدهارو در محیطی شبیه به محیط cmd ویندوز ، تایپ و اجرا کنیم .
با ما همراه باشید!
مروری بکنیم بر عملگرهایی که تا بحال یاد گرفتیم : ( عملگرها با کاما , از هم جدا شده اند )
/ , // , % , ** , * , + , -
اگر معانی این عملگرها رو نمیدونید ، سری به این پست بزنید .
محیط IDLE پایتون رو باز کنید : ( برنامه اول از بالا )
همونطور که میبینید ، مثل پست قبلی ، چهار تا برنامه مشاهده میکنیم که در پست قبلی روی برنامه دومی از بالا کلیک کردیم و باهاش ، عملگرهای ریاضی رو تست کردیم .
حالا ، روی برنامه اول ، یعنی IDLE کلیک کنید . میبینید که صفحه ای مثل صفحه زیر ، در سیستم شما اجرا خواهد شد :
و اما معرفی نوار بالای صفحه ( File , Edit , Shell و... )
نوار File که در اکثر نرم افزارها وجود داره ؛ و فکر کنم نیازی به معرفی و توضیح اضافه ای در این مورد نباشه .
در قسمت Edit هم چیز خاصی وجود نداره بجز دو مورد ، Find و Replace که داده و کد مورد نظر رو میتونید پیدا کنید و یا جاش یه چیز دیگه ای بنویسید .
و اما Shell چی هست ؟ محیط شِل ، همین محیطی هست که با زدن روی آیکون برنامه ، باز شد . در واقع ، در این محیط ، میتونیم متغیرهارو تعریف کنیم ؛ و حتی باهاشون برنامه بسازیم ! که البته متاسفانه در این قسمت هم تغییراتمون بعد از بسته شدن برنامه ذخیره نخواهد شد :(
روی نوار Shell کلیک کنید ؛ میبینید که کلیدهایی با مضامینی مانند Restart Shell و view last restart ، گنجانده شده اند . ( اوه چقدر نوشتاری حرف زدم :) )
فعلا با نوار Debug سر و کاری نداریم ( البته بعدها احتمالا باهاش خیلی کار خواهیم داشت )
نوار های Options ، Help و Window هم که از اسمشون معلومه ؛ Help ، راهنمایی درباره محیط IDLE پایتون بهتون ارائه میده و از قسمت آپشن هم میتونید تنظیماتی رو تغییر بدید ( که بازم البته باهاش کاری نداریم )
توصیه میکنیم قبل از خوندن بقیه این مطلب ، این مطلب رو مطالعه کنید تا مفهوم بقیه این پست ، شما رو سر در گم نکنه .
خب ؛ حالا میخوایم برنامه ای رو بسازیم که جمله Hello World رو روی نمایشگر چاپ کنه . به عکس زیر توجه کنید :
با کمک تابع print ، میتونیم یک متن ، رشته ، دنباله و... رو چاپ کنیم .
شاید برای دنبال کنندگان وبلاگمون ، این سوال پیش بیاد که خب حالا ما کد هارو توی Shell نوشتیم . اونارو که نمیشه جایی ذخیره کرد ؛ پس میشه مثل برنامه دیگه پایتون که با رنگ سیاه رنگ بود ( اینجا نوشتیم )
در جواب ، باید بگیم که بله ؛ کدها جایی ذخیره نمیشن . ولی مزیت محیط Shell نسبت به محیط cmd پایتون ، این هست که در اینجا ، خطاها بطور واضح تر دیده میشن و این باعث میشه تا ما ، یکبار در محیط shell کد مورد نظرمون رو اجرا کنیم و بعد ، به محیط IDE ببریم .
برای مثال ، کد زیر رو ببینید ؛ من عمدا ، یکی از کوتیشن ها رو جا انداختم تا پایتون ، بهم این هشدار رو بده :
همونطور که میبینید ، کاملا واضح بهمون این خطا رو توضیح میده ( که من اینجا ، مرتکب خطای Syntax یا همون خطا در نگارش شدم )
شروع کنید ؛ محیط برنامه نویسی پایتون رو باز کنید ؛ متغیرهای متعددی رو تعریف کنید و از پایتون بخواین تا با تابع پرینت ، روی مانیتور ، نمایش بده ؛ تا قسمت بعدی ، بدرود !
